بیا مادر دلم را غم گرفته         زهجران رخت ماتم گرفته

بیا ای مونس شبهای تارم      گل خوش رنگ و زیبای بهارم

بیا ای مایه آرامش من        تمام فکرتو آسایش من

بیا ای بهر هر دردم تو مرحم       غم هجران تو را نیست مرحم

بگو تو لااقل لالا جوابم               بگو تا من دمی راحت بخوابم

دوباره بازگو تو از برایم            تمام قصه آن سالهایم

دوباره شب شده من بیقرارم       که مادر نیست اینک در کنارم

بیا ای یادگار رنج و محنت          که دل دارد دوباره با تو صحبت

بیا تا سرنهم بر روی پایت        زنم بوسه به رخسار چو ماهت

بیا اندر کنارم نیمه شب         سراپای وجودم گشته در تب

بیا تا غصه خود با تو گویم         دوای درد خود را در تو جویم

بخوابم سیرمن در سینه تو        به قربان دل بی کینه تو

بیا ای مهربان هر دو عالم        تمام هستی اولاد آدم

بیا ای محرم هر گفتگویم          بیا تا باز هم بوی تو بویم

وجودم قصد جانی تازه کرده       زمستی میل آن پیمانه کرده

بده قوتم از آن شیر گوارا          که پویم تا ابد راه خدا را

باعشوه بیامدش به سویم              با ناز نشست روبرویم

باخنده و شوخی و اشارت            مشغول بشد به گفتگویم

چون دست به دست او بدادم        حالم نه چنان شدی که گویم

تاغنچه لب گشود با شعر          گویی که رسیده آرزویم

ابروی کمان و چشم شوخش    آن بود که من به عمر جویم

مژگان بلند و زلف زردش               دل ببرد و نمود سجده گویم

با تیر نگاه دلفریبش                   ساکن بشد او به عمق کویم

با قامت سرو گونه اش به یک دم       از من بگرفت آبرویم

چون رفت برون ز مجلس عشق     با خویش ببردهای و هویم

زان دم که برفته از کنارم              دایم گل جای او ببویم

هردم بود انتظار،من را              در وا شود آید او به سویم

او نرگس و من عاشق رویش       دائم ز پی اش به جستجویم

مهر آمد و دل باردگر یاد تو افتاد        چون یاد کتاب و قلم و دفتر و استاد

با سلامی دوباره باز دل هوای دوستان کرد و آمدم تا سلامی کنم به همه دوستان و همه آنان دیگری که گرچه با ما دوست نیستند ولی بازهم ما دوستشان داریم.فصل پاییز و آغاز مدرسه است و بچه ها با هزار شوق و نشاط شال و کلاه کرده و کتابها را در کیف ریخته و کیف را به کول انداخته و مدرسه میروند.بیایید حال که آنان در موسم یادگیری هستند بجز درس ریاضی و علوم و فیزیک و....درس زندگی و قناعت و تلاش و هدفمندی و جرات ورزی و احترام به حقوق دیگران و دردآشنایی. راستی برای خودمون بزرگترها هم بگم. آهای ماشین سوار تند نرو مواظب کودکان معصوم باش بین خطوط حرکت کن و ماشینی سوار شو که مال خودته نه پول پیاده توشه . دنیا زود میگذره نه......چیزی به ذهنت رسید معطل نکن

این روزها مصادف است باسالروز ضربت خوردن و شهادت بزرگمردی که به گواهی همه تاریخ عادلترین حاکم تاریخ بوده است.همه امامان بزرگ و ویژگیهای بسیار برجسته ای دارند که نه تنها برای ما الگو بوده که مایه افتخار و مباهات نوع بشر هستند. ام امام علی به عدالت شهره آفاق گشته ، همان صفتی که همه انسانها تشنه آنند و همه از آن دم میزنند ولی کمتر به آن توجه میکنیم. اما اشتباه نکنیم عدالت نه فقط برای حاکم و قاضی زیبنده است که تک تک ماها هم باید خود را به آن آراسته کنیم تا آنگاه شهد زیبای خود را بچشیم. خیلی ساده است شروع کنیم. یادمان باشد که اگر رعایت نکنیم فردا شرمنده چه کسی هستیم.

آقای بانکی:نکنه خدای نکرده بین افراد در پرداخت وام تبعیض قائل شوی شاید آنکه به ناحق وامش را دیرتر میدهی در بستر بیماری است و نیاز به درمان دارد .اگر خدای نکرده به علت به تعویق افتادن ناحق وامش فوت کرده تو هم در قتلش شریکی

آقایی که ماشین دولت دستته این ماشین متعلق به هفتاد میلیون نفر است نکنه با آن بری نون بخری و یا حتی بری مسجد و نماز جمعه و دعای کمیل گناه نیست بسیاری از این هفتاد میلیونی که ماشینشان زیر پای شماست و بسیاری از آنها کودک وپیرمرد و پیرزن و ناتوانند پیاده باشند و تو بر مرکب آنها اینبر و آن بر بری .نون حروم به بچه ات نده و با ماشین خودت به کارهای شخصیت برسه. عمر کوتاهه و مرگ خبر نمیکنه یه هو دیدی رفتیم و ماشین خودمن در این دنیا نو ماند و ما در آن دنیا مدیون و مشغول حسرت خوردن.

آقای رئیس در تعیین محل خدمت کارمندان به عدالت توجه کن فردا اگر کارمندی که به نا حق او را جای دوری انداختی در بین راه تصادف کرد تو مسئولی

اینها فقط نمونه بود .بیایید همه به حق خود قانع بوده و به حقوق دیگران احترام بگذاریم.یادمان باشد همه خواهیم رفت پس باید به فکر جایی باشیم که ...........

آقا ببخشید من کار فوری دارم. من عجله دارم. بچه ام تو خونه تنهاس. اداره ام دیر شده. ماشینمو بدجایی پارک کرده ام.این جملات و دهها نمونه دیگررا شاید هرکدام از ماها در صفهای مختلف از جمله صف نان و این روزهای ماه مبارک رمضان در صف آش و هلیم و کله پاچه بارها و بارها میشنویم.بیان این کلمات بعضا باعث دلخوری و دعوا و درگیری شده است. اگر ما فقط به خود نگاه نکرده و باور کنیم که دیگران ممکن است بچه و ماشین داشته و یا کارمند اداره بوده و عجله داشته باشندبه خود حق نمیدهیم به راحتی از دیگران بخواهیم حق خود را به ما بدهند.پس اول کار فوریت را انجام بده و بچه ات را به کسی بسپار سعی کن سحرخیز و مرتب باشی تا تاخیر نکنی و ماشینت را جای مناسب پارک کن تا جریمه نشی و بعد با خیال راحت بیا تو صف سر جای خودت بایست .یقین بدان اینطور راحتی. ذکر یک  خاطره در اینجا خالی از لطف نیست.سال گذشته با خانواده بعد از طی 1500کیلومتر به سرعین اردبیل رفتم. صبح روز بعد برای تهیه  نان رفتم و در صف ایستادم که بعد از چند دقیقه یک ماشین آمد و روبروی نانوایی پارک کرد و مادر خانواده پیاده شد و گفت آقا ببخشید ما مسافریم میشه 4 تا نان به ما بدین عجله داریم.اگر از این کوچکها شروع کردیم یقین بدانید به جاهای خوب میرسیم. پس فقط من را نبینیم همه را باید دید